Spośród wszystkich chorób nowotwory wywołują najsilniejszy wpływ na psychikę człowieka. W społeczeństwie choroby nowotworowe uważane są za nieuleczalne, prowadzące do śmierci, „wstydliwe” , połączone z koniecznością uciążliwego leczenia i ewentualnością zmiany sposobu życia.
Przedstawiając problemy pacjentów z chorobą nowotworową żołądka, nie można ominąć zagadnienia jakości życia. Choroba stawia pod znakiem zapytania nasze poczucie niezależności, skazuje nas na bezradność. Rak sprawia, że ufność w dalszy rozwój jednostki ulega zachwianiu. Rodzi uczucia rezygnacji i braku nadziei. Strach przed śmiercią i bezradność wyczerpują wewnętrzną energię psychiczną, potrzebną do stawienia czoła problemowi.
Rak żołądka to ciężka i niestety źle rokująca choroba nowotworowa. Wyleczenie dotyczy niewielkiego odsetka chorych, głównie we wczesnej fazie procesu. Wraz z rozwojem procesu nowotworowego chorzy cierpią w szczególny sposób, zostaje bowiem zaburzona możliwość odżywiania, narasta w związku z tym lęk przed osłabieniem i skrajnym wyniszczeniem co można zaobserwować w wynikach przedstawionego badania. Zadaniem dominującym jest walka z bólem jaki towarzyszy choremu. Zwalczanie takich objawów jak nudności i wymioty przy obecnym rozwoju farmakologii jest możliwe.
Poza leczeniem , często objawowym, chorzy na raka żołądka wymagają niewątpliwie wszechstronnej opieki psychologicznej. Przedstawiając problemy pacjentów z chorobą nowotworową rozpatrujemy jakim zmianom ulega jakość życia. Należy przeanalizować aspekty stanowiące o jej wartości; sprawność fizyczną mającą swój wyraz w codziennych czynnościach pacjenta, reakcję na chorobę i emocjonalne dostosowanie się do niej, zdolność pacjenta do utrzymywania stosunków z rodziną i przyjaciółmi. Pacjenci oczekują wsparcia emocjonalnego, informacyjnego, okazywania serdeczności i zrozumienia przez najbliższych oraz zespołu terapeutycznego.
Profesjonalna opieka pielęgniarska świadczona przez cały okres pobytu chorego w szpitalu jest niezwykle potrzebna i ważna, a przekazana wiedza i umiejętności dotyczące przystosowania się do nowych warunków życia, pozwolą pacjentowi zbudować nadzieję oraz osiągnąć pozytywny stosunek do leczenia i dalszego życia.