Rola Internetu w nauczaniu dzieci i młodzieży

Najnowsze badania nad Internetem skupiają się na analizie czynników określających skutki oddziaływania technologii informacyjnych na społeczeństwo oraz badaniu umiejętności uczniów i nauczycieli w zakresie wykorzystywania nowych mediów dla realizacji procesu kształcenia dzieci i młodzieży oraz wychowania. Dużo uwagi poświęca się dziś również badaniom nad wykorzystywaniem Internetu w rewalidacji osób niepełnosprawnych; roli gier komputerowych w edukacji dzieci i młodzieży; miejscu i roli mediów w czasie wolnym; zachowaniom odbiorcy pod wpływem przekazów medialnych oraz uzależnieniom od mediów.

Jak donoszą współczesne badania, globalna sieć wykorzystywana jest w wielu celach, również w nauczaniu dzieci i młodzieży oraz ich samokształceniu. Zasoby www umożliwiają znalezienie mniej lub bardziej wartościowej informacji praktycznie na każdy temat. Stanowią źródło dostępu do wiedzy oraz środek komunikacji między rówieśnikami. Badacze twierdzą, że zarówno aktywność poznawcza, jak i nawiązane, i utrzymywane za pośrednictwem sieci kontakty społeczne mają znaczący wpływ na wychowanie dzieci i młodzieży. Pojawiające się obecnie w zawrotnym tempie edukacyjne strony internetowe angażują zarówno zmysł wzroku, jak i słuchu. Uczniowie deklarują, że bez problemu potrafią odnaleźć w Internecie treści, których szukają, odnajdując przy okazji inne przydatne materiały. Coraz częściej materiały edukacyjne są uporządkowane, poprawne merytorycznie i zgodne z podstawą programową.

W sieci znajdują się też materiały o charakterze zdecydowanie negatywnym, które nie wnoszą żadnych pozytywnych treści w edukację dzieci i młodzieży. Dziecko jako nieświadomy uczestnik rzeczywistości wirtualnej jest więc potencjalnym odbiorcą materiałów o treściach pornograficznych, pedofilskich lub propagujących
przemoc. Internet pozwala też na wykradanie danych osobowych, zbyt wczesne uświadamianie seksualne, werbowanie dzieci do sekt itp.

Literatura:
1. Andrzejewska A., Nowe technologie informacyjne źródłem zagrożeń dla dzieci i młodzieży. „Opieka. Wychowanie. Terapia” 2003 nr 4.
1. Sadowska, Wirtualne dzieci.” Niebieska Linia” 2006 nr 5.
2. Tanaś M. (red.), Pedagogika @ środki informatyczne i media. Warszawa – Kraków 2004.

Comments Closed

Comments for this post are now closed.