Marshall McLuhan: Galaktyka Gutenberga
generalnie:
Druk to najbardziej zaawansowany etap kultury alfabetu
Druk to technika indywidualizmu, bo intensyfikuje wizualne cechy alfabetu, zapewniając oddziaływanie bardziej indywidualizujące niż piśmiennictwo.
Człowiek druku odbiera czas w sposób: filmowy, ciągły i obrazowy
szerzej:
Renesans- zderzenie pluralistycznego świata z mechanicystyczną erą nowożytną. Odrodzenie znalazło się na granicy między kulturą alfabetu i rękopisu, a czasami mechanizmu powtarzalności i kwantyfikacji.
Stosunek ludzi do nowych przekaźników (radio, film, telewizja) – wyraz świadomej reakcji kultury książki na wyzwanie rzucone przez te przekaźniki
Zmiany, które do języka i myśli wprowadził druk:
– Nie ma potrzeby zatrzymywać się nad każdym słowem, wgłębiać w nie jak przy ustnym przekazie. Wystarczy kontekst.
– Słowy drukowanemu towarzyszy szeroki kontekst wizualny
– druk uniemożliwia pełne wykorzystanie słowa
– druk sprzyja przestrzeganiu ustalonej pisowni i znaczenia słów (znaczenie praktyczne dla drukarza i klientów)
– dążenie kultury druku do „pewności”. Chodzi o to, że poglądy wyrażone w formie drukowanej są trwalsze. Uczeni muszą być pewni tego, co głoszą. Paradoksalnie doprowadziło to do ciągłego stosowania metody wątpienia.
– kultura druku narzuca kolejną wartość – dokładność, nawet jeśli uczony ma niewiele do powiedzenia
– zdolność druku do wywoływania u czytelnika subiektywnego odczucia, że znajduje się w świecie nieograniczonej swobody działania
– kontakt z drukiem skłania czytelnika do podporządkowania się poprawności wizualnej
ponadto:
Czytając druk, uczestniczymy w całokształcie czyjegoś procesu myślowego,
Za sprawą druku wyjaśniono metody matematyczne
Druk wpłynął na upowszechnienie wiedzy i umiejętności czytania i pisania
Comments Closed
Comments for this post are now closed.